Aşk geldi.
Aşk geldi.
Damarlardaki kanım gibi oldu.
Varlık boşalıp, her tarafım dost eliyle doldu.
Zapteyledi bütün ensaî vücudumu. kaldı kâvi bir namı bana.
Şu koskoca alemde yalnız bir kulum.
Aşk olmasa hiç bir işe yaramazdı gün ışığı.
Aşk geldi. Damarlardaki kanım gibi oldu.
Varlık boşaldı. her tarafım dost eliyle doldu.
Zapteyledi bütün ensaî vücudumu. kaldı kâvi bir namı bana.
Ya sana varmak ya bana varman.
Ya bana gitmeden yanıma kalman.
Yasını tutmasam, yaşına varsam.
Karanlık doğmadan, ışığa kalsam.
Hayal hiç ölçülmez, ne boyu ne de eni.
Kaya kürür gönül yakar hep, koru benim.
Hayata seninle dayanırım her nefes diken.
Diken de derttir gülüm, canın sağ olsun da senin.
Aşkın yok nispeti, bir anda bağlanır kısmetin
Her düğüm çözülür, çek hasreti.
Havadaki kasvet birazcık benden
Karadaki ben değil, havadaki bazen.
Uçan bir kuş, bazen kaybolan bir kumum
Koskoca alemde yalnız bir kulum.
Kolkola gezmek her can ile suç mu?
Tamam o zaman benim bu alemde en suçlu.
Baktım göğe masmavi, bastığım yer hâki.
Gördüğüm diyar çok, görmediğimse gani gani.
Nefes alıp veren bu can da çaresiz kalınca
özlemim büyük, yolum uzun, bende bir karınca.
Yanan gönül akan suda, o yolun en sonunda.
Dostum bende solur, eğer dostum benle kalırsa
Dostun senle yaşar, dostun eğer senle ölürse
Bir çiçek olup açar belki tekrardan doğunca.
Her açan senin gülün, hergünse benim günüm.
Gözyaşı insan külüyse, her yakan insan sözü
Kıvılcım sözün özüyse, ayrılık yakar gözü.
Tek gören gönül gözüyse, kelamım gönül sözü.
Yalnızlıktan galip çıkmaktır irfan hiç olmadan
Irfan çıktığın her seferden dönmek hasret ekmeden.
Ektiysen de ders almaktır hasret filizlenmeden
Ekmediysen gönül almaktır seferin bitmeden.
Koskoca alemde yalnız bir kulum.
Irfan gönül almaktır seferin bitmeden.