Eg eigi brostnar dreymar
eitt lív fylt við sorg
og vónarbrot sum føra meg
eins og harður streymur
Ástarbundin
av fremmandum kærleika
á ljósareyðum skíggjum
hvønn tíma eg hungri eftir meir
Eg eri farin at sakna teg so
mín loyniligi heimur
vil hava teg aftur
hóast tú er farin,
eg hungri eftir meir
Eg veit ei
hvat eg var fyri teg
men eg veit
at sorg mín endar ei her
hvønn dag eg hungri eftir meir